Dzieła z drewna
Pietà, czyli rzeźbiona wizja Opłakiwania
Na lewo od ołtarza głównego, przy ścianie tęczowej, dostrzec można niezwykły ołtarz boczny, poświęcony Matce Bożej Bolesnej. Górna część przybrała kształt serca utworzonego z wyrzeźbionych w drewnie winorośli. Wewnątrz tej niezwykłej „ramy” umieszczono krzyż z cierniową koroną.
Jednak najcenniejszym dziełem jest tutaj umieszczona w niszy ludowa pietà. Rzeźba jest starsza od samego kościoła i pochodzi z wcześniejszej istniejącej tu świątyni. Na początku XVII w., w czasach manieryzmu, wyrzeźbił ją w drewnie, a następnie pomalował i miejscami pozłocił warsztat wielkopolskich rzemieślników.
Przedstawienie to nawiązuje do popularnego w czasach gotyku motywu Matki Bożej, która opłakuje swego zmarłego Syna. Według niektórych badaczy spoczywające na Jej kolanach martwe Ciało Chrystusa staje się ołtarzem, a Jezus – najdoskonalszą Ofiarą, zapewniającą zbawienie wszystkich ludzi.
- Prezentowany zabytek jest przykładem tzw. piety corpusculum – ciało dorosłego Chrystusa jest nieproporcjonalnie małe.
- Zdunowska pieta została wzbogacona złoconymi elementami z metalu: koroną na głowie Maryi, a także promieniami wokół rany na boku Chrystusa.
Ołtarze pełne aniołów
Bogato dekorowane ołtarze tutejszego kościoła są pięknym przykładem różnorodnych technik snycerskich. Tworzący je na przestrzeni XVII i XVIII w. (czasy baroku i rokoka) rzemieślnicy zaprezentowali kunszt swoich umiejętności. Wśród rzeźb najliczniejszą grupę reprezentują aniołowie, którzy dodatkowo pojawiają się na obrazach. Anielskich elementów w całym kościele jest prawie 100.
- Barokowy ołtarz główny został poświęcony patronowi kościoła, czyli św. Janowi Chrzcicielowi. Jego wizerunek znajduje się na XIX-wiecznym obrazie olejnym z epoki romantyzmu. Co ciekawe, pierwotnie malowidło było mniejsze, a w dodatku płótno w górnej części miało kształt łuku. Chcąc umieścić dzieło w centralnej części ołtarza, trzeba je było „powiększyć”. W tym celu dodano od góry i dołu dodatkowe fragmenty podobrazia, które następnie zamalowano farbami.
- W niszach po bokach usytuowano figury świętych apostołów: św. Piotra z kluczami (po lewej) oraz św. Pawła z mieczem (po prawej).
- W zwieńczeniu ołtarza umieszczono ośmiokątne przedstawienie Matki Bożej Anielskiej. Jest to dzieło barokowe, namalowane farbami temperowymi na desce. Jak głosi temat obrazu, Maryi towarzyszą cztery postaci anielskie.
- Patronem rokokowego ołtarza bocznego, usytuowanego przy filarze ściany południowej, jest św. Józef. Jego malarski wizerunek znajduje się w centralnym polu, otoczony misterną ramą ze złoconych ornamentów.
- Oblubieniec Najświętszej Marii Panny trzyma małego Jezusa, a towarzyszą mu „teściowie”, czyli figury św. Joachima (po lewej) i św. Anny (po prawej).
- Obraz św. Józefa jest od góry zasuwany malowidłem ukazującym św. Antoniego Padewskiego. Oba dzieła łączy nie tylko postać Dzieciątka, troskliwie trzymanego w objęciach przez tychże świętych, ale również aniołowie wymalowani w tle.
Snycerski popis
We wnętrzu świątyni znajduje się także niezwykły komplet drewnianych sprzętów. Chodzi o zestaw składający się z ambony, chrzcielnicy i konfesjonału. Obiekty te pochodzą z XVIII w., z czasów baroku.
Wśród precyzyjnie opracowanych dekoracji można zauważyć ornamenty typowe dla rokoka, a także okresu regencji (ornamenty wstęgowo-cęgowe, spływy wolutowe). Poza tym na znajdujących się w prezbiterium ambonie i chrzcielnicy warsztat wielkopolskich snycerzy realistycznie wyrzeźbił sceny chrztu Chrystusa, a na tle promienistych glorii pelikana karmiącego młode pisklęta własną krwią (symbol mesjańskiej ofiary Chrystusa) oraz Ducha Świętego pod postacią gołębicy.
Odpusty
24 czerwca