Kościół pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Blizanowie
PRACE KONSERWATORSKIE OŁTRZYKA JEZUICKIEGO I OŁTARZYKA FRANCISZKAŃSKIEGO W KOŚCIOŁA PW. NARODZENIA NMP W BLIZANOWIE
Ołtarzyki z wizerunkami świętych jezuicki i franciszkańskich z kościoła pw. Narodzenia NMP w Blizanowie wykonane są w formie tableau – obramowanej płyty, polichromowane ze złoceniami. Powstałe w poł. XVIII wieku, podobnie jak pozostałe elementy wyposażenia kościoła.
Podczas wcześniejszych konserwacji obiekty zostały całkowicie przemalowane. Widoczna była siatka spękań pierwotnej polichromii. Pod warstwą przemalowań widoczne były reparacje powierzchni, kity, nierówności, ramy wtórnie pokryte zostały szlagmetalem i przemalowane pociemniałą farbą złotą. Widoczne nieliczne otwory wlotowe po owadach.
Celem prac konserwatorskich było przywrócenie ołtarzykom kolorystyki zgodniej z charakterem epoki, w której powstały oraz zharmonizowanie polichromii z ramami. Ponadto należało zahamować procesy niszczące obiekt, zdezynfekować i zdezynsekować drewno.
Prace konserwatorskie przy ołtarzykach trwały kilka miesięcy i prowadzone były w paru etapach. W etapie I prowadzono prace polegające na usuwaniu przemalowań z kwater ołtarzyków i ram. Etap II obejmował uzupełnienie dużej ilości zaprawy i retusz warstwy malarskiej.
Przystępując do prac wykonano testy na usuwanie wtórnych przemalowań. W trakcie odkrywek, wykonano próby zmydlania olejnych przemalowań za pomocą past zmydlających. Nawarstwienia wtórne, usuwano mechanicznie skalpelem oraz z zastosowaniem nagrzewnicy, zmiękczając warstwę farby strumieniem gorącego powietrza. Najskuteczniejsza okazała się metoda chemiczna, polegająca na wielokrotnym stosowaniu okładów z pasty zmydlającej. Zmiękczone przemalowania olejne usuwano skalpelem oraz watą. Całość przemywano wacikami nasączonymi octanem etylu.
Ze względu na zły stan techniczny niektórych elementów drewna, wynikający z działalności owadów, wykonano szereg zabiegów impregnacyjnych oraz napraw stolarskich. Ze względu na pęknięcia i rozejścia się krawędzi desek, przebiegające wzdłuż całej ich długości, wklejono fleki z listwy drewnianej. Osłabione drewno zaimpregnowano. Zabiegi te wykonywano przez 3 tygodnie. Po ich zakończeniu i odparowaniu rozpuszczalnika, otwory zakitowano żywicą, zaś ubytki warstwy zaprawy uzupełniono zaprawą akrylową.
Brakujące ubytki warstwy malarskiej uzupełniono farbami ketonowymi metodą punktowania i retuszu. Całość pokryto lakierem zabezpieczającym. Uzupełnienia i rekonstrukcję ubytków złoceń wykonano złotem płatkowym 23 ¾ karata. Srebrzenia wykonano srebrem strącanym na pulmencie o kolorystyce identycznej z naturalną. Powierzchnia srebrzeń została zabezpieczono.
Obiekty zawieszono w kościele i wykonano dokumentację fotograficzną i opisową.
