Dzieła z drewna
Konstrukcyjny majstersztyk
Przekraczając próg kruchty, warto unieść głowę i przyjrzeć się skomplikowanej konstrukcji wieży. Krzyżujące się ze sobą elementy drewniane tworzą wizualną plątaninę. Chaos jednak jest tylko pozorny, bowiem każda belka, słup, czy rygiel zostały umieszczone we właściwym sobie miejscu, tam, gdzie było to konieczne. Wieża została wzniesiona w 1773 r. przez miejscowego młynarza zatrudnionego przy budowie jako cieśla. Musiał być to człowiek wielu talentów, bo wzniesienie takiej konstrukcji wymagało wiedzy, doświadczenia, zręczności, wyobraźni oraz… siły.
Wieża w charakterystyczny sposób zwęża się ku górze. Jej szkielet tworzą ramy i słupy. Konstrukcja dźwiga nie tylko ściany, ale także wiszący na wieży dzwon z 1693 r. (fundowany przez ówczesnego właściciela wsi Ernsta von Frankenbera), a także wieńczący ją cebulasty hełm z latarnią.
Nietypowa galeria
Wnętrze tego unikatowego kościoła zachwyca przede wszystkim mistrzowskim wykonaniem drewnianych detali. We wnętrzu świątyni znajduje się piętrowy ganek (empora) z ławkami dla wiernych (podobnie jak w Jakubowicach), co było typowym rozwiązaniem w kościołach protestanckich. Ewangelicy gromadzili się całymi rodzinami, by słuchać kazań, stąd pojawiła się potrzeba zapewnienia miejsc siedzących. Najważniejsi parafianie, czyli fundatorzy, zasiadali w miejscu wyróżnionym: prywatnej loży kolatorskiej (porównaj: Uszyce i Jakubowice), usytuowanej nad zakrystią.
- Z empor z pewnością nieraz rozbrzmiewał uroczysty, wyrażający ufność i wiarę w Boga hymn protestantów, napisany w 1529 roku przez Marcina Lutra:
„Warownym grodem jest nasz Bóg,
Orężem nam i zbroją.
Wybawia On ze wszelkich trwóg,
Co nas tu niepokoją!”
- Loża kolatorska przylega do nawy głównej. Na zewnątrz, w bryle kościoła odznacza się charakterystyczną dobudówką z osobnym wejściem przeznaczonym tylko dla donatorów i właścicieli wsi.
Ołtarz ambonowy
Ambona stanowiła niegdyś część ołtarza. Zamontowana była na miejscu obecnej figury Chrystusa. Po lewej stronie ołtarza wciąż można dostrzec dawne schody, po których przed 300 laty ewangelicki kaznodzieja wchodził na mównicę…
Snycerska finezja
Na emporze chórowej znajduje się przepięknie dekorowany prospekt (obudowa organów). Powstał on na początku XVIII w. Metalowe piszczałki organowe zostały wbudowane w drewnianą „strukturę”, tworząc harmonijną całość. Choć prospektu nie zdobią żadne figury (jak na przykład w Koźminie), a w dodatku jest monochromatyczny (jednobarwny), to jednak przykuwa spojrzenie. Snycerz niezwykle detalicznie wyrzeźbił ażurowe formy: kartę i wici roślinne z liśćmi. Wśród nich znaleźć można także dwa ptaki (sowy?). Taka niezwykła „szafa grająca” z pewnością pomagała wznieść się na wyżyny niebieskie zarówno protestantom, jak i katolikom …
Odpusty
pierwszy piątek po oktawie Bożego Ciała (Najświętszego Serca Pana Jezusa)