Dzieła z drewna
Iluzja pędzlem malowana
Po przekroczeniu progu kościoła oczom wiernych ukazuje się bogata polichromia całego wnętrza. Anonimowy twórca sprytnie połączył motywy figuralne, ornamentalne oraz do złudzenia imitujące fragmenty architektury: cokoły, gzymsy czy kolumny. Nawiązał w ten sposób do wystroju świątyń barokowych, w których bardzo często wykorzystywano pewne triki malarskie. Dzięki nim wykwalifikowani i uzdolnieni artyści byli w stanie namalować realistyczne okna, wnęki, a nawet trójwymiarowe rzeźby.
Co prawda w Węglewicach można się doszukać pewnej naiwności w stylu, jednak warto pamiętać, że nie tak łatwo wymalować wnętrze kościoła. Malarz, korzystając z rusztowania, wspiął się pod sklepienie, które najpierw musiał zagruntować (czyli pokryć zaprawą klejowo-kredową). Następnie za pomocą szablonów naniósł różnorodne motywy ornamentalne, fragmenty architektoniczne, a nawet postacie świętych. Potem uzupełnił je odręcznym konturem, pełnym detali. W wielu miejscach dekoracja jest opracowana bardzo drobiazgowo. Podczas malowania użyto farb temperowych, w których spoiwem było najprawdopodobniej żółtko jaja. Dzięki temu uzyskano soczystość barw.
- św. Anna nauczająca Marię
- wół (symbol św. Łukasza)
- człowiek (symbol św. Mateusza)
- lew (symbol św. Marka)
- orzeł (symbol św. Jana)
- św. Franciszek
- św. Teresa
- gorejące serca: Maryi (przeszyte mieczem boleści) i Jezusa (włócznią przebite)
- św. Florian
- Chrystus Pantokrator (władca i sędzia Wszechświata) zasiadający na tronie pośród cherubinów, w prawej ręce trzyma krzyż, w lewej – Pismo Święte z symbolami Α i Ω: „Jam Alfa i Omega, Pierwszy i Ostatni, Początek i Koniec”. (Ap 22, 13-14)
- św. Antoni
- Niepokalana Maryja Panna w otoczeniu aniołów
- św. Stanisław Kostka
Architektura pędzlem „budowana”
Na ścianach kościoła pw. Świętej Trójcy w Węglewicach uwagę przyciąga bogactwo kolorów i kształtów malowanej polichromii z 1933 r. Połączone zostały motywy figuralne, ornamentalne oraz fragmenty architektury: cokoły, gzymsy czy kolumny. Zastosowano technikę malarstwa iluzjonistycznego, gdzie płaska powierzchnia sprawia wrażenie trójwymiarowej. Szczególnie uwidocznione zostało w ołtarzach bocznych, gdzie rozrysowane zostały wszelkie typowe ich cechy. Na płaskiej desce namalowano „wystające” gzymsy, kapitele, kolumny, rzeźby aniołów oraz obrazy na płótnie w zwieńczeniu. Pozostawione zostały jedynie miejsca na obrazy główne tj. Matki Boskiej Częstochowskiej oraz św. Józefa z Dzieciątkiem.
W ołtarzu północnym znajduje się przysłonięty wizerunkiem Czarnej Madonny cudowny obraz Przemienienia Pańskiego. Już od ponad 160 lat każdego 6 sierpnia, w święto Przemienienia Pańskiego, przybywa tu piesza pielgrzymka z Wieruszowa. Jak głosi tradycja, jest ona dziękczynieniem za ocalenie z epidemii cholery, jaka szalała w tej okolicy w połowie XIX w.
Wierni także współcześnie zanoszą swe modlitwy do Boga przed cudownym wizerunkiem:
„Przemień, o Jezu w węglewickim obrazie,
nasze trudy, codzienności, ulecz serca i sumienia…”
Trójca Święta
Symboliczny wizerunek wezwania kościoła w Węglewicach Świętej Trójcy odnajdujemy w ołtarzu głównym. Jest to wyobrażenie jedyne w swoim rodzaju i wielopoziomowe. Centralne miejsce zajmuje krucyfiks z ukrzyżowanym Chrystusem, po jego bokach umieszczono rzeźby Matki Boskiej Bolesnej oraz św. Jana Ewangelistę – tworzą oni tzw. Grupę Pasyjną. Zazwyczaj umieszczane są na belce tęczowej, pod sklepieniem kościoła, na pograniczu prezbiterium i nawy głównej. Dodatkowo w zwieńczeniu ołtarza znajduje się obraz Boga Ojca z gołębicą. Ten rodzaj przedstawienia obrazuje ideę zbawienia, gdzie dotarcie do Boga Ojca wiedzie przez ukrzyżowanego Chrystusa. Całości przedstawienia dopełniają namalowane na ścianach prezbiterium kolumny, poszerzając perspektywę odbioru dzieła, zaś na stropie kopuły wież odzwierciedlające murowaną świątynię – Dom Boży.
Święta od muzyki kościelnej
Warto zwrócić uwagę na postać uwiecznioną farbami na balustradzie chóru muzycznego. Na jej środku, dokładnie pod prospektem organowym, ukazano młodą kobietę grającą na organach. Tą postacią jest św. Cecylia, dziewica, męczennica. Wraz ze swym mężem, którego nawróciła na wiarę chrześcijańską, oraz szwagrem została skazana na śmierć podczas prześladowań za czasów Aleksandra Sewera. Jest patronką chórzystów, organistów i muzyki kościelnej.
Według Złotej legendy Jakuba de Voragine Cecylia swoją gorliwością nawróciła na wiarę chrześcijańską swego męża poganina, Waleriana. Gdy on sam został ochrzczony przez świętego papieża, Urbana, ujrzał anioła towarzyszącego żonie. Boski wysłannik trzymał dwa wieńce kwiatowe: różany i liliowy, widoczne jedynie dla osób zachowujących duchową czystość. Anioł rzekł do małżonków: „Te wieńce, przez wasz wspólny żywot w czystości, zachowajcie nietknięte, bom je wam od Boga samego przyniósł”.
Odpusty
19 marca (św. Józefa)
6 lipca (Przemienienia Pańskiego)